İÇERİK. Rem Koolhaas/OMA/AMO – 1996'dan bu yana binalar, projeler ve konseptler
14 Kasım 2003 - 18 Ocak 2004
Yeni Ulusal Galeri

Süre 14 Kasım 2003 - 18 Ocak 2004

Konum Yeni Ulusal Galeri

Sergi Ulusal Galeri Dostları tarafından mümkün kılındı.

1944 yılında Rotterdam'da doğan Rem Koolhaas, uluslararası alanda en ünlü çağdaş mimarlardan biridir. 1975 yılında kurduğu “Metropolitan Mimarlık Ofisi” (OMA) ofisi ve buna bağlı düşünce kuruluşu “AMO” ile dünya çapında çok çeşitli kökenlerden projeler planlıyor ve gerçekleştiriyor. Radikal planlama yöntemleri ve etkili teorisi nedeniyle bugün hala sınıflandırmaya meydan okuyor. 2000 yılında mimarlara verilen en büyük ödül olan Pritzker Ödülü'nü aldı. Şu ana kadar Koolhaas Almanya'da pek temsil edilmiyor. Bu ülkede ancak 1989 yılında Karlsruhe'deki Sanat ve Medya Teknolojisi Merkezi'ndeki projesiyle tanındı.

CONTENT sergisinin nedeni, Koolhaas/OMA tarafından Avrupa, Asya ve Amerika Birleşik Devletleri'nde çok sayıda binanın tamamlanmasıdır: Berlin'deki Hollanda büyükelçiliğine ek olarak, tüm bina boyunca uzanan bir cadde olan benzersiz "Trajekt" konsepti ile , Porto'daki (Portekiz) “Casa da Musica” konser salonu ve “Seattle Halk Kütüphanesi”. Çin'in en büyük televizyon ağı CCTV'nin Pekin'deki yeni genel merkezinin temelleri üzerine çalışmalar yeni başladı; bu, dünyadaki en büyük binalardan biri olacak. Bu güncel proje ilk kez modeller, çizimler ve diyagramlarla detaylı olarak sunulmaktadır.

İÇERİK tematik odağa göre düzenlenir. Özel evler (Bordeaux'daki Ev, 1998; tropik adadaki ev, 1999; Haus Taschen, 2000) ve müze projeleri (Whitney Müzesi'nin genişletilmesi, New York, 2001; Zürih'teki Flick Müzesi, 2001; Los Angeles İl Müzesi, 2000-2002; Las Vegas'taki Guggenheim Hermitage Müzesi, 2000). Yüksek bina planları (Hyperbuilding, Bangkok, 1996; Universal Headquarters, Los Angeles, 1996) sansasyonel modellerle sunuluyor. Muhteşem iç tasarımı ve Ruhr bölgesine yönelik kentsel gelişim planıyla SoHo'daki Prada Mağazası da tanıtılacak. Ekim 2003'te Koolhaas, Chicago'daki bir öğrenci merkezi olan ve Mies van der Rohe'nin Illinois Teknoloji Enstitüsü'ndeki 1954 Commons Binasını genişleten McCormick Tribune Kampüs Merkezi'ni tamamladı.

Koolhaas/OMA için, AMO'nun yoğun araştırmaya dayalı teorik yaklaşımı ve analizi, konseptte her zaman önemlidir. Buna örneğin Avrupa Birliği'nin kurumsal kimliğine ve kentsel gelişime ilişkin araştırmalar da dahildir. Ayrıca görsel sanatlarla yoğun temas ve alışveriş, Koolhaas'ın düşünce ve planlamasının merkezi unsurlarıdır. New Yorklu sanatçı Tony Oursler'in bir enstalasyonu, video sanatçısı Jeff Preiss'in bir film projesi ve ünlü Alman fotoğrafçı Candida Höfer'in fotoğrafları gibi sergi için özel olarak tasarlanan katkılar bu yaklaşımın altını çiziyor.

Neue Nationalgalerie Berlin'in üst salonundaki sergi, Koolhaas'ın Mies van der Rohe ile uzun süredir devam eden ilişkisinde önemli bir noktaya işaret ediyor. İÇERİK, 20. yüzyılın avangardının usta bir inşaatçısı ile bizi 21. yüzyıla götüren öncü bir çağdaş arasındaki heyecan verici bir diyalogdur. İÇERİK bu nedenle sergi biçiminde bir “retro-aktif manifestodur” (Koolhaas), Koolhaas/OMA/AMO'nun uygulama ve teorisinin bir incelemesi ve önizlemesidir.