Jonathan Monk
koleksiyonu

Sanatçı
Jonathan Monk

Başlık
paketi

Yaratılış yılı
2001'den itibaren

Edinme yılı
2006

Vakfın satın alınması

İngiliz sanatçı Jonathan Monk, mizah anlayışı ve kavramsal sanata biraz ilginç yaklaşımıyla tanınıyor ve 90'ların başından bu yana 20. yüzyıl sanatının coğrafyasında dolaşıyor. Sanat tarihinin belirsiz ayrıntılarını yakalayan bir gözle Piet Mondrian'la bir ağaçta tanışır, Robert Barry'yi kağıtlar üzerinde iter ve Sol LeWitt, Bruce Nauman veya Dan Flavin'i köşeye sıkıştırır.

Bu çalışmaların gösterdiği gibi, Monk'un sanatsal "imzası", sanatçının adını kuma işlediği ilk çalışması "Benim Adım Çişte Yazıldı" (1993) kadar geçici ve ironiktir. Belki de onun imzası, uyumsuz ve çeşitli yapıtlarında bariz bir imzanın olmamasıdır. Nesneler, fotoğraflar, neon çalışmalar, slayt ve 16mm projeksiyonların yanı sıra metin çalışmaları ve çizimleri de içeren dogmatik olmayan bir çalışmadır. Burada Minimal Sanat'tan ödünç alınan "Köşe Parçası (Dan Flavin için)" (2005) veya "Köşe Parçası (Alighiero Boetti için)" (2005) gibi yarı endüstriyel formlar, bulanık sanat eserleri gibi tamamen farklı çalışmalarla yan yana getiriliyor. "Pencereden dışarı bakarken 40 renkli sayfa düzeni kağıdından oluşan bir sayfanın ortasını arama 1/2" (2002) veya "33" cümlesinin çevirisinde sıçrayan bir renk noktasının film projeksiyonu. "Burayla orası arasında (devam ediyor)" (2005) kitabında "iyi bir fikir".

Hem oyuncu hem de nostaljik olan sanatçı Monk, sanat tarihini nazik bir şekilde benimseyerek yapısöküme uğratmaktan ziyade yeniden üretim ve tekrar olgularını incelemekle ilgileniyor; Amacı, tarihi fikirleri günümüz bağlamında yeniden ele almak ve onları yağmalamak, uzatmak ve genişletmektir. Tarihi hissetmek ve onu somut hale getirmek istiyor; biçimsel kalıntılara biyografik ayrıntılar, biyolojik akışkanlar ve sosyal referanslar eklemek istiyor. Teorileri ve fikirleri gündelik yaşam düzeyine indirmeyi amaçlamıyor, teoriyi ve gündelik yaşamı ayrılmaz bir takım olarak görüyor. Stephan Berg, Jonathan Monk'un 20. yüzyıl sanatının çeşitli eğilimlerini ölü ilan etmek için açığa çıkaran soğukkanlı bir cerrah olmadığını söylüyor. Daha ziyade, "onları kendi özel yöntemiyle çelişkili bir hayata getiren" bir romantiktir.