Carl Gustav Carus'un
Napoli'deki balkonu, 1829/30 civarı

Sanatçı
Carl Gustav Carus

Başlık
Napoli'de Balkon

Yaratılış yılı
yaklaşık 1829/30

Teknik ve ölçüler
tuval üzerine yağlıboya, 28,4 x 21,3 cm

Edinme yılı
1992

Doktor, doğa bilimci, filozof ve sanatçı Carl Gustav Carus, İtalya'da kaldığı süre boyunca "deniz ve ateş dağlarının, limon ve portakal ormanlarının, toz dalgalarının ve insanların masalsı görünümü" ile güneyin güzelliklerinin tadını çıkardı. Işığı, renkleri ve manzarayı ressam gözüyle algıladı, aynı zamanda bölgenin faunası, florası ve jeolojisine ilişkin bilimsel çalışmalar yaptı. Bu algı ve görüş karmaşıklığı onun çabasının temel güdüsünü oluşturuyordu.

Carus'un 1828 yılında Saksonya Prensi Friedrich August'un refakatçisi olarak yaptığı ikinci İtalya gezisi, onu aynı yılın 4 Mayıs'ında Napoli'ye götürdü. Via Chiatamone'deki Casino Reale'deki odasına neşeli bir sabırsızlıkla girmişti: "Yaşlı, gösterişli giyimli bir Alman kahya herkesi hazırlanmış odalara götürüyor. Kaderimi hiç de azımsanmayacak bir heyecanla bekliyordum! Sonunda bana üst kata kadar eşlik etti, ben de içeri girin ve önümde Vezüv, deniz, kale ve mavi mesafe uzanıyor - beni sadece nezaketle hedefime yönlendirmekle kalmayıp aynı zamanda beni böyle bir hücrede onurlandıran Tanrı'ya şükranlarımı sundum!" Ve ertesi sabah şunları kaydetti: "Sabah saatiniz kutlu olsun! Temiz deniz havasını ve gökyüzünün dingin ışığını sonuna kadar içtim, penceremin altındaki kayaların üzerinde köpüren dalgaları izledim!"

Carus, parlak renk tonlarıyla bu tablosunda Napoli'de geçirdiği zamanın izlenimlerini yakalamış. 1830 yılında Dresden'de “Napoli'nin Hatırası” olarak sergilendi. Oda, teknelerin bulunduğu körfezin ve öğleden sonra ışığında altın rengindeki Castell D'Ovo'nun manzarasını sunmaktadır. Capri adasının mavimsi silueti ufukta belirmektedir. Gölgeli iç mekanda sessizlik var. Görünen tek nesne, balkonlu odanın kapı çerçevesine yaslanmış bir gitardır. Akşamları limanda duyulabilen balıkçıların şarkısını ifade eder. Carus, pencereden görülen manzarayla romantik bir özlem motifine başvurdu: Ön plandaki nesnel, somut dünya, uzaklara, enginliğe bakışla yan yana getiriliyor.

Birgit Verwiebe